Zgliszcza leśnego baru

[Asra Shetani]

Wyglądał z pewnością specyficznie... WYRÓŻNIAŁ SIĘ CHŁOP, na tle innych podstawowych; białych, czarnych, a nawet siwych wilków. On miał MASKĘ! Ciekawe, czy to złoczyńca, czy bohater?
— Fajne masz... to jest... maska? skóra? — Chodziło jej o jego pyszczydlo!
— Poza tym z tym biciem bab... to wilki są różne, wiesz sam. — Los bywał zmiennym — tak jak niektóre wilki. Zwróciła się łagodnym, dźwięcznym tonem do Daemon'a.

[Daemon]

— Maska. Odpowiedział. Dodawała jego postaci takiego specyficznego pazura, inni mogli uznawać go za groźnego i dzięki temu kłopoty omijały go szerokim łukiem. Na razie się sprawdzało.
— Domyślam się, że są różne, ale mnie nie trzeba się bać. Upewnił ją jeszcze raz. Swoim wyglądem może rzeczywiście bardziej pasował do bardziej brutalnych klanów, ale w rzeczywistości był z niego całkiem spokojny samiec. Dopóki ktoś go nie zdenerwował.

Asra Shetani

[Asra Shetani]

Zdecydowanie... Wyglądał w niej groźnie... Woah, ciekawe jaką historię miała owa maska... Teraz pytanie — pytać, czy zostawić temat w spokoju? Cóż. Zaiste jak to często bywa — ciekawość wygrała, z rozsądkiem...
— Możesz mi opowiedzieć coś o tej masce? — Skąd ją miał itd... Ona cóż, nie myślała o własnej, ale... Kto wie? może z czasem zmieni zdanie...
— To wilcza czaszka, tak? — A może sarnia? barania? niedźwiedzia? — nieeee, ta byłaby zdecydowanie za duża!

Daemon

[Daemon]

— Wilcza. Znalazłem i sobie wziąłem. Wyruszył barkami. Nie była to najciekawsza historia w jego życiu, ale mówił jak było. Może też uważał, że jego własna gęba była brzydka i lepiej było ją zakryć. Asra Shetani była strasznie ciekawska, ale nie wyglądał na takiego co miałby z tym jakiś problem. Przynajmniej na razie. Jeszcze się okaże jak bardzo ciekawska była.
— Dodaje mi tajemniczości.

[Asra Shetani]

— Ciekawe... — Ona w życiu nie natknęła się na wilcze kości... A może tak, tylko pomyliła je z czymś innym? Kto wie. A nuż jej pamięć wyparła to wspomnienie, bo było na tyle dramatycznym.
— Zdecydowanie... — Skinęła pyskiem odruchowo... — Dlaczego wybrałeś Klan Ognia? — Powtórzyła pytanie, ale w innej formie, bo wcześniej nie otrzymała na nie odpowiedzi... Bałaby się, gdyby ten wilk należał do Cienistych... to gorzej niż do Potępionych!

Daemon

[Daemon]

— Bez większych powodów. Chyba pierwszy klan na jaki trafiłem i tyle. Specjalnie wybredny w swoich wyborach nie był. Pewnie jakby się bardziej zakręcił to mógłby wylądować gdziekolwiek. Musieli by go tylko tam chcieć.
— Dlaczego pytasz? Próbujesz odgadnąć mój charakter przez klan jaki wybrałem?

Asra Shetani

[Asra Shetani]

— Czyli losowość... ale to w sumie tak jak ja. Jestem z Klanu Księżyca i na razie nic tam nie znaczę... nie posiadam rangi, jestem nikim. — Nie było jednak jej z tego powodu przykro.
Jeśli zasłuży, to na pewno Władca ją zauważy.
A jeśli nie? to będzie żyła jak do tej pory. Spokojnie, bezstresowo. Takie tam...
Daemon wyglądał na przystojnego z tą maska... Ciekawe jak wyglądał bez? Wsunęła pazurek do pyska — zupełnie nieświadomie. Kokieteryjnie... Szybko go jednak wyjęła, by dalej mówić... — Pytam z czystej ciekawości. Wiesz mi... nie chciałaby natrafić, ani na Cienistego, ani na Potępionego... —[/b GRRR... Wzdrygnęła się krótko.

[Daemon]

— Takie bycie nikim ma swoje zalety. Nie wymaga się od ciebie nie wiadomo czego. Im wyższa ranga tym większe zmartwienia, a on na razie żadnych nie potrzebował.
— Wiesz, że zawsze mógłbym cię oszukać i tak naprawdę okazać się jednym z nich? Wywrócił wzrokiem. Może miała szczęście, że akurat trafiła na niego, a nie na jakiegoś wilka z klanów które wymieniła. Mogłoby się zrobić nieprzyjemnie. Zbliżył się do niej jeszcze bardziej, niemal naruszając jej przestrzeń osobistą.
— Może nawet jestem jakimś cienistym?

Asra Shetani

[Asra Shetani]

Pokręciła pyskiem... — Fakt... ale wiedzę, że jednak jesteś z Klanu Ognia... — Naiwność...? Chęć wiary w coś dobrego? Nie chciała wykluczać jednak tego samca, bo zachowywał się w porządku.
Daemon jeszcze jej nie porwał, więc istniała szansa, że to normalny wilk...
— Ale nie jesteś nim, prawda? PRAWDA? — Jej ślepia zaszkliły się, jakby miała się zaraz pobeczeć...

[Daemon]

Zaśmiał się cicho, gdy tak spanikowała. Nie powinien się co prawda z tego naśmiewać, no ale trudno. Najwyżej się na niego wkurzy.
— No nie jestem. Spokojnie. Straszył tak niewinną księżycową, okropny był. Cofnął się z powrotem i przysiadł na tyłku. Już postanowił sobie z nią nie igrać, więc mogła być spokojna.

Asra Shetani

[Asra Shetani]

Brak doświadczenia w pewnych kwestiach — życie we złotej klatce — nie zadziałało dobrze na głowę Asry Shetani. Usmiechnęła się uroczo do wilka... Nie chciała się go bać.
Chciała natomiast by oboje byli równi sobie. Chciała by Daemon potraktował ją tak, jak sam chciałby być traktowanym...
— Masz tu rodzinę? jakieś rodzeństwo, czy przechodzący? — W sensie 'przejazdem' ale przechodzień, bo wilki nie jeżdżą, nie? chyba, że... O czymś nie wiedziała...
Ale mała szansa, że wilk jeździ.

[Asra Shetani]

Daemon /Yay! żyjmy! nie musimy szybko, ale fajnie byłoby raz dziennie chociaż! <3

[Daemon]

— Nie mam tu rodziny, tylko siebie i klan. Mogła więc wywnioskować, że tutejszy to on nie był. I tego nie ukrywał, bo po co miałby to robić.
— Wilki z twojego klanu zawsze zadają tyle pytań? Nie oceniał, ale nie uważał się za ciekawego, a i wątpił by aż tak interesowało ją to, czy ma on jakąś rodzinę.

Asra Shetani

[Asra Shetani]

— Ojej... — Zaojojojkowała... — Ja mam brata, rodziców... nie wiem, chyba gdzieś żyją? — Albo i nie...
Była przyrodnią siostrą Obieżyświata...
— Nie! ale są mądre... Tak jak ja! — Zaśmiała się perliście... — A z Twojego sa takie ciche, jak Ty? — Błysnęła ząbkami...

Daemon

[Daemon]

— Zależy na jakiego trafisz. Niektóre gadają aż za dużo. On należał do tych co nie mówią prawie wcale. Taki charakter. Mało gadający, zanudzający. Ciekawe kiedy ona się podda i go tutaj tak zostawi? Okaże się. Na razie jeszcze nie wyglądała na taką co się zabierze i ucieknie.
— Śmiejesz się jak prawdziwa dama.


Asra Shetani

[Asra Shetani]

— Możliwe... — Zlustrowała teren uważnie... — Szkoda, że nie ma tu normalnego baru... tylko to... — Zarzuciła srebrnym spojrzeniem na resztek, tego co tu pozostało. Nie mniej wciąż użyteczny...
— Co proponujesz do napicia się, paniczu? — Asra nie znała wielu smaków, była dość młodą samicą, acz doświadczoną w pewnych kwestiach... Nie mniej, czekała na zdanie — słowo Daemon'a. Propozycję...

[Daemon]

— A co mogę zaproponować w spalonym barze? Wywrócił wzrokiem. Jakoś nie chciało mu się przekopywać przez ten bajzel, żeby może coś znaleźć. Coś co nie jest rozbite i nadaje się do wypicia. Jeśli Asra Shetani chciała się czegoś napić to musieliby zmienić lokal na taki bardziej w jednym kawałku.

[Asra Shetani]

No tak... Klasnęła w łapki... — Masz rację, cholera... co za zły wybór. — Fuknęła sama na siebie... — Nie znam za dobrze okolicy, ale jak chcesz, to możemy iść do baru KK, jeśli się nie boisz, co Ty na to? — Zapytała, z nutką grozy i tajemniczego uśmiechu.

Daemon

[Daemon]

— Jakiś bar się znajdzie. Kiwnął jej pyskiem, żeby ruszyła za nim i poszli szukać wolnego baru.

Zt

[Asra Shetani]

Wybyła również.

/zt.