Wolv PBF

— Jak on ma na imię? I najpierw ty opowiadasz. On pierwszy zapytał, więc tak było sprawiedliwie. Jeśli wilki z jej klanu wiedziały co to znaczy sprawiedliwość. Jeśli tamten był od nich to on miał na ich temat jedno zdanie. Banda wariatów. Mikasa na razie wydawała się być normalna, ale cholera wie czy zaraz jej nie odwali.
— Jedną? Jakoś tak. Może mniej. Nie umiał liczyć.

— Nie do końca to pamiętam... Ivar? coś tam... coś... — Mruknęła, wzruszywszy barkami. Nie lubiła tego samca i chyba tak pozostanie. Po prostu patrzył na nią z górki i to Mikasę mocno drażniło...
— A jakie jest pytanie? religia, klasy, rangi... profesje? — Nie była do końca pewna, co rzucić mu na ruszt jako pierwsze — postanowiła więc, że Mizrak wybierze sam. Ona czekała.

— Rangi, te najwyższe i jakie wilki je piastują. To go interesowało najbardziej. Religia to tam sprawa drugiego rzędu. Też wypyta, ale ich armia mocniej go obchodziła.

...Tutaj był trochę problem, bo... skład był niepełny, zaś ona cóż... — Jedna ranga za jedną rangę z imieniem... — Błysnęła białymi szablami, uśmiechając się w drapieżny sposób.
Nie była głupią samicą. Jak to jedyni widzą...
— Wilk Apojalipsy Głód — Caitlyn. — Zaczęła, ale zaraz się zatrzymała... bo teraz Mizrak kolej, prawda?
Zmrużyła ślepia, chcąc oszacować, czy mówi szczerze, czy wciska jej jebany kit.

Sprytnie to wymyśliła, zmrużył oczy i teraz obydwoje się tak mierzyli. Aż nastroszył lekko kitę.
— Nekromanta Ariesme. Odpowiedział, musiał pokazać, że mają dużo ważnych rang i wszystkie są obsadzone!

Uhm... coś jej tu nie pasowało, więc...
— Jak wysoko w hierarchii jest Nekromanta? — Zapytała, ciekawsko. Obserwowała jego ruchy ciała, drobne gesty — chcąc wychwycić kłamstwo... Czy jej się uda? Kto wie.
Była młoda i wiele miała przed sobą, to na pewno...
— Łatwiej chyba będzie wyjawić rangi od podstaw, nie mówiąc, kto jaką dzierży... — Nie kombinowała. Była szczera, nie chciała być zrobiona a Wielkiego Chuja.

Mizrak

— Chyba całkiem wysoko, skoro mogą mieć sługę. Chyba wyczaiła jego mały podstęp, a myślał, że jest bardziej cwany. Oblizał nos, zastanawiając się nad czymś.
— U was wysoko są wilki Apokalipsy i jakie jeszcze?

— U nas sługę może mieć każdy... to hołota, która nie ma żadnych praw... — O proszę... Oni też mieli niewolników, no ładnie, ładnie...
— Wysoko, wystarczająco by sklepać nie jednemu gałganowi porządnie pysk. — No cóż... Podchwyciła jego plan, ale czy zamierzała grać dalej w tę grę? — Ilu może być u was nekromantów? — Zapytała jeszcze.

Mizrak

— Kilku, u nas sługa to nie niewolnik. Byli pod tym względem bardziej cywilizowani. No może pod każdym innym względem też. Chyba więcej od niej nie wyciągnie, bo nie wyglądała na taką co by chciała mówić.
— Będę się zbierał. Miło było poznać, czy coś. Machnął ogonem i odszedł.

Zt

Również wybyła...

/zt.