Wolv PBF

Inni wyszli to wyszedł i on.

/zt

No nic, skończył tak samo źle, jak zaczął. Ooopsie!

/zt.

Poszła se.

/zt.

Wpojone zasady może i pozwalały się jej śmiać otwarcie w towarzystwie, ale jednak robiło jej ogromną różnicę czy to było towarzystwo Potępionych, czy kogoś innego. A tu, poza znamienitym towarzystwem Kaimlera, było też całe mnóstwo obcych.
Ale uśmiechnęła się bardziej na jego komplement. Ależ z niego był wytrwany bajerant.
— Tak, prawdę powiedziawszy dopiero zaczęłyśmy. Ale trzeba przyznać, że księżniczka jest bardzo rezolutna. — Odparła, kątem oka rejestrujac, że wyścig chyba właśnie się zakończył.
— Chyba ktoś dobiegł do mety. — Poinformowała wilka, obserwując jak reszta wolniej lub szybciej odpływa z Doliny.

No to ten... Poszedł sobie.

/zt.

Wydreptał.

/zt.

Oddreptała.

/zt.

Uśmiechnął się kątem pyska na pochwałę swojej córki i prawdę mówiąc niczego innego się nie spodziewał. Zarówno Celeste jak i Connor zajmowały w jego głowie szczególne miejsce. Mimo, że były zupełnie różne, obie niewątliwie były wyjątkowe. A może to jego słabość do płci pięknej znajdowała rozwiązanie, gdy piękno celowało w rodzinne więzi.
— Nie będę zaprzeczał. Chętnie kiedyś Was odwiedzę podczas nauki. — odparł i powiódł spojrzeniem nad głową Zhoryi widząc, że wilki odchodzą, a tęczowego pajaca wcale już tu nie było. Pewnie zwiał jako pierwszy.
— Chyba tak, nic tu po nas. — powiedział i dał krok lub dwa, czekając aż wilczyca ruszy z miejsca i jeśli tylko miała ochotę potowarzyszył jej w drodze do portowego miasta na wysokość Ratusza. /zt

Ojej, to już?

/zt.

Powoli, z ociąganiem się, ruszył przed siebie.

zt.

Odspacerowała w towarzystwie Kaima.

/zt

Ale było fajnie! Dużo się nauczył!

Wybiegł. /zt