Szczyty Alf

[Lucidique]

+18

Lubiła być na górze, na dole... ogólnie. Kochała seks i cóż, choć się z tym kryła, to wszystko i tak wyszło na jaw, gdy Ammat sprowoował wilczycę wiadomym gestem otarcia się oń... nie musiała długo czekać, gdy jego coraz szybsze ruchy — wywołały u niej stan eksyazy, przez który jęknęła długo... Stała przez chwilę resztką sił, utrzymując go na sobie... ale potem runęli razem na ziemię. Wilczyca sapała z zachwytu.

[Ammat]

+18

Wyszedł z niej kiedy czuł się już pusty. I zmęczony. Zrobił tak by to ona spadła na niego.
— to było.. coś wyjątkowego — jęknął cicho do jej ucha gdy tak leżeli.
— bardzo mi się spodobałaś — mruknął

[Lucidique]

Oh... i znów ją zawstydzał!
— Ty też byłeś niezły, naprawdę dobry z ciebie kochanek... i zresztą partia też. — Przesunęła językiem po boku jego pyska. Była zadowolona z obrotu sytuacji i spełnienia rzecz jasna...
Na razie nie proponowała kolejnych zajęć z wyprzedzeniem. Oboje musieli odpocząć i zregenerować się po takim wysiłku fizycznym. —...i też jesteś w moim typie. — Zachichotała nieśmiało.

[Ammat]

— to.. już chyba wiesz gdzie powinnaś przystąpić — zaśmiał się cicho. Odpoczywał bo jednak trochę się napracował. — zawsze możesz zostać po prostu samotniczką — westchnął cicho.

[Lucidique]

— Zdecydowanie... — No, a jakie miała teraz wyjście??? ale zaraz... czy to była sugestia to wspólnego życia? Cóż. Wilczyca tego nie wiedziała i nie zamierzała pytać.
Ammat to wolny samiec, a ona nie chciała go łapać na dziecko! Fakt, mógł je odwiedzać, jeżeli takowe by się urodziły... ale to pokaże tylko czas.
— Owszem, nie zamierzałabym iść Ci na przekór... Więc albo Klan Cienia, albo bycie samotniczką, która co jakiś czas Ci podrzuci Skarb Włóczykija... — Szturchnęła go nosem w polik... czy on się samucił?

[Ammat]

W sumie miał nadzieję że się pojawią szczyle. Bo coś ostatnio zaczynał w siebie wątpić. Zaśmiał się
— wybór należy do ciebie, byle był bezpieczny — mruknął do niej

[Lucidique]

Nie musiał w siebie wątpić... — Ja już pójdę, ale liczę na spotkanie za kilka dni... — Otrzepała się i zwinnnie zbiegła kilka kamieni niżej...
— Do zobaczenia! Pamiętaj, że jesteś najlepszy! — Chciała go podnieść na duchu, ale i tak uważała.

/zt.
Dzięki za fabu <3 za jakiś czas możemy zrobić time skip

[Ammat]

-do zobaczenia — odparł z westchnięciem. Nie chciał by cokolwiek jej się stało. Czyżby się zakochał? Pokręcił głową. Ostatnio źle się to skończyło. Astra została niewolnikiem. Wzdrygnął się. Stał patrząc jak odchodzi. W końcu sam wrócił na tereny Cienia./zt